ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ-ΑΕΚ (1994-95) ΚΥΠΕΛΛΟ 1-0 (ΠΑΡΑΤΑΣΗ)

Μεγάλη Τετάρτη 19 Απριλίου 1995. Ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει το αεκ στο ΟΑΚΑ για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στο Τελικό Κυπέλλου (θα παίξουν και τρίτη, την επόμενη χρονιά 1995-96 στο Καραϊσκάκη). Το παιχνίδι ήταν πολύ κακό, στο πρώτο ημίχρονο το αεκ κέρδισε πέναλτυ σε βουτιά του Σαραβάκου, αλλά ο ίδιος παίκτης αστόχησε στην εκτέλεση, με τους Παναθηναϊκούς να φωνάζουν «Μητσάρα βαζέλα βγάλε τη φανέλα», μιας και ο Σαραβάκος θα είναι για πάντα στις καρδιές μας! Το παιχνίδι συνεχίστηκε χωρίς φάσεις, με πολλά σκληρά μαρκαρίσματα εκατέρωθεν και στη παράταση, σε τράβηγμα του Βλάχου στο Βαζέχα, ο διαιτητής Μπάκας έδωσε πέναλτυ. Όλοι οι παίκτες του αεκ πέσανε πάνω του, του σκίσαν τη φανέλα, τον έσπρωχναν (κανονικό καροτσάκι) και γενικά έγινε το σώσε... Ο Βλάχος πήρε δεύτερη κίτρινη-κόκκινη για το πέναλτυ και μετά τον κρατούσαν για να μην δείρει το διαιτητή, ενώ ο Μανωλάς που έσπρωχνε-έφτυνε τον διαιτητή πήρε κόκκινη. Τον ίδιο ζήλο δεν έδειξαν βέβαια τα χανουμάκια όταν ο Μπάκας έδωσε πέναλτυ σε καθαρή βουτιά του Σαραβάκου γι' αυτούς...Εκεί ήταν καλά. Ο Βαζέχα ευστόχησε στο πέναλτυ, το παιχνίδι έληξε και ο Παναθηναϊκός σήκωσε τη κούπα!
Ο διαιτητής Μπάκας λίγο καιρό αργότερα επέστρεψε στην Αθήνα για να σφυρίξει άλλο παιχνίδι (ήταν του συνδέσμου Θεσσαλονίκης) και «άγνωστοι» σταμάτησαν το ταξί του σε κάποιο φανάρι, χτυπώντας τον με γκλοπ. Κανένας δεν συνελήφθη, κανείς δεν τιμωρήθηκε. Αδελφίστικες τακτικές τα χανούμια, όπως τ' αδέλφια τους οι γαύροι. Το αεκ είναι ιδέα κτλ...
Στο ημίχρονο (υπάρχει και στο βίντεο), ο Βαρδινογιάννης περπατούσε στη φυσούνα και κάποιος μπάτσος «έκανε το λάθος» να τον σπρώξει και εκείνος τρελάθηκε, αρχίζοντας να φωνάζει και να απειλεί τον μπάτσο μπροστά σε δεκάδες γαλονάτους συναδέλφους του, χωρίς να του κουνιέται κανείς! Σούζα όλοι οι μπάτσοι μπροστά στον λεφτά, που αν ήταν κανένας πολίτης θα τον είχαν κάνει μπλέ μαρέ...Απλά ντροπή και αηδία...

Το 1994-95 ο Παναθηναϊκός θα πάρει το νταμπλ, ενώ το 1995-96 μπορεί να μην κέρδισε το Κύπελλο, αλλά πήρε εύκολα το Πρωτάθλημα και θα φτάσει μια ανάσα από το Τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, νικώντας τον άγιαξ εκτός έδρας.
Δυστυχώς εκείνη η περίοδος 1994-96 δεν είχε συνέχεια, για πολλούς και διάφορους λόγους. Ο Βαρδινογιάννης που ποτέ δεν κατάλαβε που βρισκόταν, αλλά κυρίως επειδή πάντα σκεφτότανε με τη τσέπη του, πρώτα ξεπούλησε καλούς παίκτες (Δώνη, Ουζουνίδη, κ. ά.) και μετά δεν έκανε τίποτα για να ενισχύσει την ομάδα, καθισμένος καλά πάνω στα χοντρά λεφτά που έβγαλε από το Τσάμπιον Λιγκ. Εκείνο το κλικ που δεν έγινε ποτέ, έκοψε τη φόρα για μια χρυσή εποχή. Το 1996-97 το Ελλάντα θα γίνει Κοκκαλιστάν, ότι έχει σχέση με ΕΠΟ, ΚΕΔ, Αθλητική Δικαιοσύνη (αθλητική τί ;;;) και πολλά άλλα που αφορούν το ελληνικό ποδόσφαιρο θα αποκτήσουν κόκκινα γυαλιά. Ο Παναθηναϊκός του αδιάφορου Βαρδινογιάννη θα μείνει γυμνός απέναντι στο κόκκινο παρασκήνιο, αλλά και αγωνιστικά θα μικρύνει τρομακτικά.